- biedaczka
- biedacz|ka
♀, мн. Р. \biedaczkaek бедняжка, бедняга+
nieboraczka, biedula
* * *ж, мн Р biedaczekбедня́жка, бедня́гаSyn:nieboraczka, biedula
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
biedaczka
Смотреть что такое "biedaczka" в других словарях:
biedaczka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. czce; lm D. biedaczkaczek, {{/stl 8}}{{stl 7}}forma ż. od rz. biedaczek: Biedaczka choruje już kilka miesięcy. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
biedaczka — ż III, CMs. biedaczkaczce; lm D. biedaczkaczek forma ż. od biedaczek Biedaczka, chora na nieuleczalną chorobę … Słownik języka polskiego
chudzina — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIa, CMc. chudzinanie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} z politowaniem, współczująco o bardzo chudym, wynędzniałym mężczyźnie, chłopcu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Taki chudzina z niego. Nie … Langenscheidt Polski wyjaśnień
